środa, 12 lutego 2014

Klanarchia: Wierzchowce cz.1 - najczęściej spotykane

Niezwykle ciekawym i barwnym tematem na sesji Klanarchii mogą być wierzchowce. Już w podręczniku mamy założenie o ich wielkiej różnorodności. Na Rubieży spotkamy nie tylko konie i osły, do których jesteśmy przyzwyczajeni przez inne systemy fantasy. A jak to może wyglądać w praktyce? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie posiłkując się zarówno podręcznikiem, jak i własną wyobraźnią.

W tej części postaram się przybliżyć te najczęściej spotykane wierzchowce na Rubieży.

Konie


Podręcznik na różne sposoby przekazuje nam, że jednak "klasyczny" koń jest najpospolitszym wierzchowcem na Rubieży. Widzimy je na ilustracjach wizualizujących członków Unii (str. 72, 116), jak również znajdujemy wzmiankę o ich popularności na Stepach i w Dominacie Ebionitów (str. 277). Ubarwmy jednak trochę nasze koniki. Najprostszą rzeczą jest dodanie w umaszczeniu pasków. Nawet dzisiaj na wolności żyją przodkowie naszych udomowionych rumaków, które pręgowane mają przedramiona i podudzia (spójrzcie sobie np. na naszego Konika Polskiego). Nic również nie stoi na przeszkodzie, by w jego krwi płynęła jakaś część zebry (w końcu Starożytni mieli zoo, czyż nie?) i w ten sposób możemy kombinować z kolorami pasków, które pokrywają konika. Jednak pójdźmy o krok dalej. Załóżmy, że któryś z rodziców naszego mustanga pochodzi z Strefy Rozkładu. Dzięki temu jego umaszczenie może być praktycznie dowolne. Dodatkowo nawet możemy wprowadzić drobne deformacje ciała i otrzymać np. jednorożca.

Shigi
Jak możemy wyczytać w podręczniku (str. 259, 277) są to mięsożerne dwunożne jaszczury, które w małych stadach przemierzają pólnocno-zachodni teren Szarej Równiny, by raz na kilka lat udać się w miejsca lęgowe na moczarach. Patrząc na mapę łatwo można wywnioskować, że można je spotkać jako wierzchowce zarówno na północnym skraju Czeluści, u podnóża Ostrych Szponów, lecz również na granicy z Wyżyną Wichrów i Przedgórzem Kurhanów. Co za tym idzie na ich grzbietach znajdziemy i Unitów, lecz również Kultystów Wielkiego K (tych zamieszkałych na południu Wyżyny Wichrów), a być może nawet druidów, nie mówiąc oczywiście o dzikich klanach. Same tereny lęgowe są zagadką, bo mogą to być zarówno okolice Deszberu, jak i Kraina Jezior (choć ta druga opcja jest mniej przekonująca).



Niestety w podręczniku zabrakło choćby jednej ilustracji shigów, więc ze spokojem sumienia możemy sobie je wyobrażać na najróżniejsze sposoby. Przyjmijmy również, że shigi to ogólna nazwa, pod którą kryją się różne rasy jaszczura (tak jak w przypadku konia). Stąd wniosek, że poszczególne rasy mogą znacząco różnić się zarówno wielkością, budową i umaszczeniem.

4 komentarze:

  1. MAAAAAŁOOOOO.... :(((((

    /Huzar

    OdpowiedzUsuń
  2. swego czasu wrzuciłem na mojego chomika taki mały dodatek odnośnie wierzchowców klanarchicznej Rubieży
    http://chomikuj.pl/Biblioteka_Omamu/Zbrojownia "Wierzchowce Rubieży",
    wrzuciłem tam 9 przykładowych wierzchowców (obok koni i shigów dałem kilka innych dziwacznych zwierząt/potworów (np: skorpiona, wyvernę, itp).
    fajnie,że ten temat u Ciebie wypłynął, chętnie zobaczę dalsze części, bo w samym podręczniku bestiariusz był bardzo skąpy.
    Może w ogóle pokusimy się wszyscy (Ty, Spyzio, ja) o rozbudowanie bestiariusza na naszych blogach?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cóż, oboje wzięliśmy się za temat z dwóch zupełnie innych stron. Jak widzisz u mnie nie ma statystyk, za to jest wpisanie w świat, czyli m. in. gdzie i kogo na danym stworzeniu spotkasz. Aktualnie pracuję nad drugą częścią, a finalnie powinno być trzy :P

      Usuń
    2. ale to właśnie super, że mamy spojrzenie z dwóch różnych stron :)
      mam nadzieję, że dasz się namówić i pokażesz na blogu również inne "zwierzaki Klanarchii"

      Usuń